Sabit ABDYLI : Buqetë poetike

Sabit ABDYLI

NJË DITË
Amanet i lulëkuqeve nën dry
O mot katran i sojit të pangishëm
Patjetër do ikësh një ditë
Me vragë lie fytyrës kujtim 

Janar, 2019


SHTERPËRI E GJELAVE
Gjelat kryengritës të mëngjeseve
I dehu fitorja
Nga pangopësia vetëlavdërimet
U ngjirën 
Për të qëndruar majë mullari
U qullën e qullën si është më zi
Shkurt, 2016

TEK FLISTE

Lidhte kujtimet në trastë nyjë
Me gjithçka nga pak; arra, mollë, kuleç
Çdo të pesëmbëdhjetën ditë
Me kokën në torbë nisej
Në vizitë djalit në Sremska Mitrovicë
Zgjidhte nyjë
Në heshtje i tregonte për situatën
Shokët e idealit, hafijet ...
Merrte djalit vargjet e shkruara n'qeli
Gardiani roje
I pafuqishëm të mbante kontrollin
Nëna tek fliste me sy

Shtator, 2017

NDRYSHIM I MADH

Kam mall,
dhe kujtoj motet,
kur brehej hekuri me dhëmb
dhe vdisje për Flamur.
Për të lexuar Fishtën, Konicën, Kadare,
Alberto Moravia, Paul Sartre,
krijohej radhë.

Maj, 2016

FJALA

Edhe nëpër zjarr të ferrit
do të shkel.
Në kërkim të fjalës fjalë, 
njeriut njeri.
Pasionet situr në sitë të hollë.
Bredh rrugëve të botës;
dallgëve të kohës,
për dy gisht fytyrë ec nëpër zjarr,
nuk epem dhe fjalë nuk shkel!

Janar, 2014

NË SY
Stuhitë s’pushojnë,
arës arbrit!
Rrugë nuk i zëmë kujt.
Vetës ngulim thonjtë, 
sy ndër sy pa u skuq!

Maj, 2014
Nga libri "Dallge malli", Sabit Abdyli