Abide Gashi - Buqetë poetike

Abide Gashi

NË VETMINË TËNDE

Mos u mërzitë,

në vetminë tënde,

S' e rreth teje,

ngrohë një diell,

U falë ngjyra,

 luleve në kopshte,

Që dora jote ,

me kujdes i ka mbjellë!

Ato lule, pranverën ,

kan për ta sjellë,

Me të gëzuar, 

me fushat e blerta,

Reth më rreth ,

 me zambakët qelë,

Vetmia duke u harruar, 

pas krahëve, n' skutat e errëta!

Do t' dalësh përtej,

 mureve të gurta,

Të shijosh ëmbël,

 këngen e jetës,

Në gjallëri do t' këthesh ,

ndjenjat e ngurta,

Dhe do t' udhtosh,

 drejt s' vërtetës!

Mbajë vetën fortë,

mos u jepë asnjëherë,

Sa do gurë, 

të rrokullisen nga bregu në pritë,

Nuk e ndalin udhtimin tënd, 

hapen shtigjet dhe secila derë,

Ku e gjenë paqen,

 dhe jeton çastet veq dritë!

13 Janar 2021, Mitrovicë

ZGJATMA DORËN 

Sa herë të rrëmbejnë,

stuhishëm dallgët e jetës

Mbështete kokën,

 në gjoksin tim,

Ngushllohu ,

me ngrohtësinë e zemrës,

Që për ty rrahë ,

me tik-take pa pushim!

Kur t' a shtrojnë ,

udhën me xhemba,

Dhe kur qielli ,

të mbulohet me retë gri,

Më thirrë të vrapoj ,

pranë teje bijë e ëmbla,

Shpejt do t' jem me ty,

 pa një pa dy!

Dhe kur zemrës tënde,

 shpërthen ndonjë vullkan,

Zgjatma dorën ,

për të tërhequr mbrapa,

T' a shtërngoj ,

me gjithë fuqinë që kam,

Të nxjerrë nën hijen ,

e pemës ku s' të djegë vapa!

Shpirtit tënd ,

furishëm kur bie shiu ,

Në sytë e mi, 

do të shohësh diellin,

Prehërin tim bëje jastak,

  mbështetë kokën edhe shtrihu,

Gjerësa retë e dendura,

 e braktisin qiellin!

Mos pritë stinën e vonë, 

kur zbardhët floku me borën,

Të kuptosh veq atëherë, 

kur ta ndryshojnë vijat ballin,

S' e duhej fortë ,

t' ma shtërngoje dorën,

Me ngashërim mos të qashë, 

që e fshehe prej nënes hallin!

Mos ngurro moj bijë,

 kapma dorën fort,

S' e dora e nënes ,

nuk të tradhton kurrë,

Dashuria e saj s'matet, 

me asgjë në botë

Djegët për ty bijë e bukur,

 si eshkël në furrë!

5 janar 2021, Mitrovicë

PA TY O NËNË

Sa herë vinë festat, 

pa ty  o nënë,

Ndjehëm aq keq,

malli më mbytë,

Brengat shpirtit,

 të qetë s' më lënë,

Për rreth meje mbretron ,

një ambient i zymtë!

Dashurinë tënde, 

s' e takoj te askush dot,

Si një thesar e ruaj ,

brenda kujtimeve,

Imazhi ytë si një engjull ,

 me virtyte plotë,

Më çfaqet ,

mbrëmjeve dhe agimeve!

Edhe pse zemra është e plotë ,

me motra dhe vllezër,

Nipa dhe mbesa,

 fëmijë plotë,

Ajo kërkon në dhomë ,

një ngrohtësi tjetër,

Praninë tënde ,

që më mbante shumë ngrohtë!

Seq më ka kapluar,

 një nostalgji,

Këtë ditë t' fundvitit ,

më zhuritë ky mallë

N' mes njerëzve, 

ndjehëm në vetmi,

Ah! O nënë, 

sa do t' doja të ishe gjallë!

Mitrovicë,31 dhjetor 2020

MELODI SHPIRTI

Shoqërohem me lulet ,

dhe me penën,

Duke e freskuar shpirtin ,

dhe me një pije,

Ulur në divan,

 duke e soditë diellin dhe hënen,

Dhe thurë vargje të arta,

 kur mbijnë fije - fije!

Janë melodi shpirti ,

që e gjejë paqen dhe qetsinë,

Kur i renditë ,

me rreshta nëpër fletë,

Për lexuesit i radhisë,

 biblotekës në vitrinë,

Letërsisë, çdo herë, 

i falin art dhe i japin jetë!

Ngjajnë në tinguj ,

me një ton melodik,

Janë të dlira, 

sikurse bardhësia e shpirtit,

Kan një karakter ,

njerëzor epiko- lirik,

I shkruaj ,për çdo ditë, 

stinëve të vitit!!

Pa vargje dhe poezi,

 s' e dua jetën,

Kur zgjohem agimeve,

 dhe mbrëmjeve kur fle,

Menyja e artë, që e ushqej 

shpirtin dhe zemrën,

Nuk do t' i lë kurrë,

 vetëm nëse vargu më lë!

22 dhjetor 2020, Mitrovicë

PEMA E JETËS

U rrit aq bukur,

 pema e jetës sime,

duke e lartësuar majen,

 në kërkim të diellit,

Degët e saj,

 plotë me blerime,

Çdo ditë e më shumë,

 i afrohen qiellit!

Gjithmonë e ujita ,

me dashurinë e zemrës,

Duke e ushqyer ,

me shpresat pafund,

Lulet ia pikturova,

 me ëndrrat e jetës,

Nuk e thyejnë erërat ,

as furtuna s' e tundë!

Gjashtëdhjetë dimra ,

nuk ia shkulen gjethet,

Po aq vera me vapë,

 nuk e shkrumbuan,

Vjeshtave të  shumëta,

 nuk ua pat frikën,

Pranverave merrëte frymë ,

dhe degët i bleruan!

Për çdo ditë ,

na falë fruta të freskta,

Kur i shijojnë njerëzia,

 dhurojnë ëmbëlsi,

Nuk i humbë,

 asnjëherë fare shpresa,

S' e do t' gjej paqen, 

dhe do t' pushoj në qetësi! 

19 dhjetor 2020,Mitrovicë