Xhemile Aliu - Buqetë poetike

Xhemile Aliu

DRENICAKJA

Ku ka si vasha Drenicase

Të bukura por dhe burrnore

Patriote gjerë në palcë janë

Për atdhe s’hezitojnë behën theror

Me pushkë në krahë pëkrah burrit

Si dikur Shota e Azem Galicës

Sikurse dje që ishte Gjevë Lladrovci

Si sot Heroina Antigona Fazliu

Ganimete Gjylani në fronte lirije

Puntore të zellshme mbajtje shtëpije

Por dhe në shkollim me penë në dorë

Lum kjo trevë që i lindi dhe i rriti

Lum familja qe i thrrasinë nenë

Janë të fjalës ,besën e kan idol

Ndër shekuj ruajtur me fanatizëm

Lojrëra të dobëta jo,kurr s’durojnë

Shkojnë rrugës trasuar se Shote Galicës

Drenica lindi gjithmonë trima e trimëresha

Me thundrën e armikut kurr nuk u pajtuan

Në fronte lirije u hodhën këto sokolesha

Syri nuk iu tremb për atdhe ran dëshmore

14-05-2020

ÇAST

Nën agushin e mengjesit pranveror

Filloi edhe nji ditë me shkelqim dielli

Në heshtje të thellë të zërit njerëzor

Vetëm nën cicërima të zogjëve t’qiellit

Në fusha nder male ndihët freskija

Madhështija pranvërore ka shtrir shtat

Dalë nga dalë fillonë edhe gjallërija

Që jetës mbi tokë i jep gjallëri e jo atak

Çasti po na tregon sa vlerë ka qenja njeri

Mbisundon mbi çdo vlerë matërijale 

Se ç’farë çmimi ka njeriu të doj njeriun

Largë shpirtit djallëzor ,vetëm mirësi të falë

Vie nji çast në jetë dhe të zhgjon nga amullia

Na e heq perdën që kishte mbuluar mendjën

Mbi gjithë çka kishte kapluar qështja materiale

Dhe vlëra njerëzore kishte pësuar dëbakël

Miliarder, milionër të varfër apo të pasur

I vuri kjo pandemi të gjithë,nji rang të njejt

Se vdekja kur të rrembën s’po pyetka fare

Për të gjithë nji fund po vijka i njejtë

13-05-2020

THAN RA  NJI METEOR

ANTIGONA FAZLIUT

Antigon kur tê thirri nëna 

Zêri saj çau bjeshkê ndezi zemra

Than ra ,u kêput nji meteor

Qê të bej dritë mbi trollin arbêror

E Gradica lëshoi kushtrimin

U ndi jehona në fusha male

Than u ngrit lartë lartë Antigona

Nuse njomë kjo shtojzovalle

Pyetën të gjithë seq vello kishte

Nuse njoma me yll lartë në ballë

Gjerdan fyshekesh dhe fyshekzjarr

Që binin pa pra mbi armikun gjakatar

Pyetën gjithë seq krushqi pati

Djel petrita dhe vasha trimerësha

Nga pushkë e tyre ushtoi lartë zêri

Qe tê ndëgjoje e terë bota

Ra thanê ra heroin Antigona

Ndrroi jetë për të mos vdekur

Që të jetoj pergjithmonë

Në gji të kombit medaljonė

02-05-2019 Gjermani

 

PRANVERË ME DHEMBJE

Pranverë moj e  bukura stinë

Erdhe me dhembje frikë e stres

Kurr nuk kishim ,pranverë të tillë

Gjenerata të tera asgje n’mendje

Erdhe e vonuar por as acar s’pati

Erdhe e lulëzove largë adhurusëve  tuaj

Nji botë e tëra në gjendje karantinimi

Përcjellë  ,mortje në çdo sekond

Metropolët botërore renkojnë nga izolimi

U humbi gjallërija madhështija kudo

Washingtoni Njujorku ,Parisi Berlini

Londra ,edhe Roma mbetur fantazma

Pa njerëzit e tyre që ua jepnin gjallërinë

Shiqoj nga dritarja shkelqimin diellor

Presim mbremjën me dhembje e frikë

Mortje mortje ,n’çdo anë e çdo moshë

Mbremjën e pritëm,mengjesi do na gëdhijë

Përcillën arkmordje pa cerëmoni

Largë të dashurëve vetëm dhembje lotë

Vdesin në vetmi pa parë askend,t’vetin

Dhembja e shkaktuar s’ka askund kujfij

Nji botë e terë syt mbanë nga qielli

Lutëmi të gjithë për ditë ma të mira

Ky djall i zi që ka rrembyer botën

Largë  ik o i mallkuar mjaft sollë të liga

Vetëm mantil bardhët heronjët e sotit

Natë dhe ditë përplitën me vdekjën

Sa rënd u vie kur u shkojnë nga dora

Dhe kurrsesi s’mund ti largojnë nga mortja

25-04-2020