Cikël poetik nga Hasan ELSHANI

Hasan ELSHANI
PESHA E FJALËS

 

Hasan ELSHANI

 

 DRITARJA E HAPUR

 

 

Shtërngoj duart ,gjishtat  kërcasin
I mbyll syt nga dhëmbja
Por Ty  ste shof pran
shum herë vetëm jem
Mbyllur në vëtmin  time
Puhia luhat perdët e vjetra n'dritare
E një përshpëritje si më vjenë 
 Nga jashtë
Ngadal më zë të ulët më thotë
Andej nëpër mes të plasave  të derës
Këtu  është.....!
Të kërkoj  andej ,prapa anash
as'kund s'të gjejë .
 Ndëgjojeshin hapat ,
pas qoshës së shtëpisë t' vjetër .
Të percolla pas  ...
Kërkoja diellin tënd ,
flokët ,fytyrën ,shiqimin e buzët.
Shtërngoja dhëmbët ,kafshoja buzët,
Ndija dhëmbjen deri në zëmër
as kund se gjeja shiqimin tënd .

 

PRAP TE ENDRROVA

 

 

do të diele sen prap
hecja rruges se pluhosur
këthesë pas  këthese tepjet
Nëpër fashatin
gjysmë të zbrazur
në dritaret' e errta
 në pluhur
 dyert plasura e mbushur lemyshkë.
Valet e  endrrave jan
As kund femi skishte
as vajzë e  djalë...
Vetem endrra  jan
Në çdo shtëpi të zbrazet
ndija  aromen tuaj
Ty as kund te gjeta
Dje ishe  pranë meje
Me njatë ngrohtësin tende
Me  lekurë butë e të bardhë
Ishe Ti ...
Në dhomen e ftohtë
pranë dritares se gjysëhapur.
Hija e juaj ishte ,
e une pyetja  nga kjo hije
Përkundrej  ngadal dhe iku
ishte e ftohët si  syt  e tu ...
Hijet ishin ,
E shiqimin e pa levizëshem
shiqonin anash
andej larg diku kodrave .
Kot kërkoja lindejen
Dielli i skuqur perendoj
kjo më thot ishte tradhetia .
Në kvaritin tonë  ndej pas,
Çdo të diele bie kombana
Më prekte ne zemer .
Pyetshim se kush  ka vdekur
Në arkë e zbrazë lehohej  n'varr
Kufoma atje larg  në dhet'huja ka mbetur ...
Çdo mengjes  ndie kombanat
Më tingellon  bim -bam-bim -bam
Po ti    nuk je pranë.

 

KAMP DIMRI

 

 

 N'shteg gjahut ulur pran
 Duke pastruar pusheken e gjahut
 Një pulë kokë  e humbur
 Mbeten shenja ne debor prej gjaku
 Si një shkrim perakohorë
 si një shenjë parahistorike
 Në deborë .
 E njoh kasapin 
 po ashtu dhe menyrene therrjes
 E njoh dhe sopaten
 Gjithashtu dhe cungun
 e Xhalatin ...
 Ngadalë
 trupi  pa kokë kërcente
 andej ,këndej
 Ende  ishte në jetë
 Mundohej ti  shpetoj  vdekjes
 Krihet bente sikur te fluturoj
 E njoh kasapin
 Ulur pran shtegut te gjahut .

PIKNIKU

 

 

 

 Nënë Hijen e blirit te madhë
Freskohem , çlodhem  etjen shuaj
atje poshte në rrafshinë  rrugët
Të sterngarkura në këte pasdite  
Rruget   kryqëzimet ...
Të shtrira nëper tokat e bukës
te shtruara  ne arate e kallinjve
Ngjyrë ari  qe na bejm buken
Infrastruturë e urbanizuar .
Me automjete e  ngarkuar
Ndotje e ambijenti i helmuar
Monoksideduke vjellur
na helmojnë mushkerit e lodhura
Na qellon si shigjete  thellë
Ne  organizmet e pafajshem
Globalizimi  i tmerrshem
Shendetin  na helmon
jeten na veshtersonjë
Me streset te shumta jetojm
Der kur të durojmë trend.
 Të pasurit  kështu perfitojn.