Izet Abdyli ME RASTIN E DITËLIDNJËS

PESHA E FJALËS

                     Izet Abdyli

Izet Abdyli

NOSTALGJI PËR 

MOSHËN 

Kaherë vras mendjen 
Për kohën që kalon 
Ma vjedhë një pjesë të jetës 
E thinjat m’i shton 

Dhe kur rrudhat 
M’shtohen mbi sy 
Plot nostalgji them 
Ah t’isha më i ri... 

GJAKU TA DHA EMRIN
DRENICË E KUQE

Drenica martire

Sërish kuqëlon gjak

Ballë për ballë me hasmin

Qëndron si bajrak

T’ ashpër e kishe jetën

Kurrë shtruar me lule

Gjaku ta dha emrin

Drenicë e kuqe

Legjendë e trimërisë

Nga brezi në brez

Kur e lypi koha

N’ këmbë u ngrit përherë

Që nga Iliria

Drenia Dardane

Fortesë e pamposhtur

Për hordhitë Romake

Kur orditë turke

Ia mësynë ballkanit

Millosh Kopiliqi

Doli n’log t’mejdanit

Vitet 78-ta

Kur u formu Lidhja

Flakadan i zjarrtë

Ndizej Drenica

Vlora heroike

Kur ngriti flamurin

N’mes drenicarëve

Kishte Isa Burrin

N’parlamentin turk

Fjalët si vetëtima

Trimi nga Polaci

Hasan Prishtina

Nga zëri komitëve

Vlonte Çiçavica

Dhëmb për dhëmb me shkja

Shotë e Azem Galica

Farë të çartur Ruse

S’duron dot kjo tokë

Flet Shaban Polluzha

Trimi me shumë shokë

Zemra e poetit Fazli

Digjej porsi furrë

Jetën bëri fli

Për t’shtrenjtin flamur

Prekazi i trimërisë

Gjëmon panda

Tahiri e Nebihu

Fyta-fyt me shkja

Prekazi trimërisë

Den baba den

Lindi UÇK-në

Me bacen Adem

Kush ia solli Lirinë

Drenicës, Kosovës

Bacë Adem Jashari

Legjenda e kësaj toke

KULLA 

Emblemë lashtësie 
Ku ngjizet historia 

Ngrehinë qindvjeçare 
Me të cilën krenohej fisi 
Etërit, gjyshërit, stërgjyshërit 
Den baba den 

Ngrehinë që sfidoi erërat 
Stuhitë e të gjitha luftërave 
Veç luftës së fundit të çmendisë 
Kur të dogjën të rrënuan 

Mbeti vetëm oxhaku 
I lartësuar drejt qiellit 
Të (I)lirisë 

Qershor 1999 

ÇMIMI I LIRISË

Të durosh katër stinët

T’i mbërthesh në një stinë

Gur stralli të bëhesh

Kur zemra ngrin nga pikëllimi

Bën acar

fryn breshri plumbash që ndalin blerimin

Petalet e luleve kuqëlojnë pikë-pikë

Mollëkuqet e ndalueme të mbesin në fyt

Gjethet e vjeshtës shkundin sërish pikëllimin

Katër stinët sillen në rrethin dantesk

Bie borë e kuqe zemra të mos ngrijë

Mbin bar i kuq kuqëlon blerimi

Krejt është njësoj

Kur krojet pastrojnë plagët kuq të trimit

E shiu pikon kuq mbi dhembjen njerëzore          

Terrin e katër stinëve ta durosh

Shpresa se do vijë agimi të mos fiket

I sh(enjtë)trenjtë është Çmimi i Lirisë

Dobroshevc, Lugu i Madh, 2 Maj 1999,