Lule Telaku - Buqetë poetike

Lule Telaku

 KARRIGA IME COPË-COPË

Sa qesh e zgërdhihesh

Me karrigen time 

Dhe humbjet në beteja

Kape pushkën 

Dhe shkrepe njëherë

Thirre të drejtën, thirre barazinë

Sa mban tri karriga për vete

Liroma njërën të ulem edhe unë

Ta shoh nga karriga jote

Karrigen time të thyer

Copë-copë si zemrën që e kam gropë

Jam lodhur e mërzitur

Më ka ardhur në maje të hundës

Kjo karriga ime e thyer 

Copë-copë

Ndihmomë ta hap një rrugë

Nje rrugë pakthim

Të ikë e mos të kthehem kurrë

Ne karriken e thyer

 s'po mundem 

Asnjëherë të ulem

L.T

Krahë thyer

Sot më ktheve

 në kohen e vjeter

Sot ma kujtove 

edhe njëherë  tjetër

Kulshedren e egër

Sot ma ndale diellin e artë

Sot ma vjedhe 

energjinë e zjarrtë

Sot ma ndertove 

edhe një mur të lartë

M'ke bërë me u ndi pa fuqi

E thjeshtë e ngratë

Jam e vyshkur një lule pa jetë

Nga nektari im

Sot ikën të gjitha  bletë

Sot nuk mundem as të lulëzoj

M'i ke  thyer krahët 

S'mund të fluturoj

PO PRET BABA NË OBORR

Paska dalë baba në oborr

Paska vnu plisin e bardhë

Po i hap dyert e oborrit

U nisë djali për me ardh

U nisë djali nga kurbeti

Rrugë të gjatë ka me ba

Moj grua, a po pjekë flija

I kanë merak nusja e fëmija

Gjyshi pret, por s'ka durim

E merr nipin ne perqafim

Lotët shkojnë varg ne faqe

Moj mbesa ime zemrën  ma knaqe

Dielli rrezon shnderit oborri

Kjo  verë e gëzuar

Djalin  ma solli

Pa mbesa e nipa  s'ka gëzim shtepia

T'u pritë n'oborr m'ka zan pleqëria

VETEM TI

M'i ke pa ëndrrat

Ne gjumë sa herë me kanë trishtu

Sytë kur i kam mbyllë

Sa herë kam meditu

E ke kuptu 

Mengjesin e ftohtë

Mbuluar me brymë

E ke pa 

Edhe shiun  rrebesh 

E ke degju

Zanin kur t'kam thirr

Nga vershimet me m'shpëtu 

E  di që i ke ndi

Ofshamat, nga dhimbjet, 

varret e vjetra 

sa herë m'i kanë shpalos 

M'ke pa 

edhe valeve të dalldisura

T'u  notu

Ti, dhe vetem ti

m'i zgjate duart me m'shpëtu

P.S.Me këtë poezi kam marr çmimin e dytë, nivel qendror! 

USHTAR NËNA T'KA BEKU

Nanë..

Ma bëjë hallall 

Gjinin që ma ke dhanë

Ato netë pa gjumë 

Sa her të kam lanë

Unë po shkoj ushtar

Shokët po më presin në mal

Me këtë pushkë ne dorë

Do të ngjitem bjeshkëve me borë

Nanë..

Në luftë, mundet gjithçka 

me më ndodhë

Edhe burg me ra

Edhe me u vra.

Oj Nanë

Amanet grun e fëmijët 

 Ty, po  t'i la.

Këto  ishin fjalët  e  fundit

Që djali m'i pat   thanë

nga përqafimi  është nda

Dhe kurrë ma se kam pa

A'h more bir

Unë, nana jote

E vdekur në trup të gjallë jetoj.

Heshtja ma ka shtjerrë zanin. 

Fotoja në mur, spo ma shuan mallin.

S'kam fuqi ta thërrasë  malin

Ta pyes për trim djalin,

Ta pyes për këmbët e tua,

Që e shkelën ditë e natë,

Bjeshkët e larta me borë,

Dushkun e thatë.

Ta pyes për zërin tënd

Kur ja thoje këngës ,

me pushkë në krahë,

me plot trimëri

Ushtonte jehona e zërit 

Bashkë me  stuhinë e dimrit

Kur nguleshin plumbat 

Në gjoksin e armikut.

A'h more bir

Jam plakë, plot hall e mallë 

Për ty.

Nuk më zë gjumi

Pa e marr në gji

tënden  fotografi 

Nëna s'ka më lot,

M'u verbuan sytë,

Çdo natë ëndërr të kërkoj 

E përmalluar të të  përqafoi!

A'h more bir nëna të bekoi.

Jam rrëzuar e jam ngritur

Jam lënduar e mërzitur

Valë mbi valë kam notuar

Jam lodhur e s'jam dorëzuar

Rrugë të gjata plotë stuhi

Më  ndalonim kur bie shi

Kam prit e kam duru

Me dalë dielli me rrezu

I kalova keto  trazira

Jam në  ditët më  të mira

Jam mes kopshtit me të bukur

Ti ma bere jetën  më  t'lumtur

Jam e mbushur plotë dashuri

Shpirtin plotë ëmbëlsi

Jam në  qiell po fluturoj

Askush s'mundet t'më ndaloj