Buqe Agolli - Buqetë poetike

Buqe Agolli

MOS ERDHI PRANVERA

Ja , dhe bora shkriu ,

dielli reze leshon ,

pranvera , them,ka ardhe,

token po e ngron .

Tjeter bukuri

more ti qytet ,

dimrin hodhe tutje,

pranveren po pret.

Njerezit buzagaz ,

dalin te shijojne ,

i sheh te gezuar,

ngricen te harojne .

Ju o reze te arta ,

jepni ngrohtesi,

hyre , ne shpirt te njerezve,

ndiz zjar, dhe dashuri.

Zoqte cicerojne ,

bari jeshilon,

lulet sa kane cele,

zemra fort bashkon .

Puthje ,lumturi ,

per te dashuruarit,

falju ngrohtesi,

buzeqeshje te vetmuarit.

Kudo vec pranvere ,

gjithe njerezia ,

shendet , lumturi ,

plaku dhe femija.

TI , MËSUESI

Ti, mesuesi im ,

shume gjera ,me mesove,

kurre su merzite,

kurre jo su lodhe.

Me mesove abc,

mire ta rendit,

e paster ,dhe e regullt,

te pergatitesha , cdo dite.

Ne shkollen "Isa Domi ",

me miqte e mi poete,

mu kujtuat ju....

nje fisnik i vertete.

Nuk e di cme gjeti

nuk e di sec pata,

rrembeva papritur shkumesin,

rendita me germa te arta.

Gezuar 7 Marsin ,

mesues , kudo ini,

shendet dhe jete te gjate,

gjithmone te keni.

Me flladin e Marsit,

arome pranverore,

vjen urimi im,

ketu ne bangat shkollore.

Nga Korca ime e dashur,

djepi i diturise,

Gezuar 7 Marsin,

diten e mesuesise.

GEZUAR 8 MARSIN MAMI !

Fjale mami...sa shume do te thote ,
fjala me e embel ne bote,
o princesha , e zemres time ,
je ti..e shtrenjta nena ime.

E mbaj mend , nga puna vije ,
duar kryq , kurre srije ,
lodhjen nuk e ndjenje fare ,
je trimereshe , je luftetare.

O e shtrenjta , nena ime,
ju na rritet me shume mundime,
qe me nate ne pune shkoje,
ne mbremje , gatuaje dhe na pastroje.

Dhe tashti , qe vete jam nene ,
dy fjale sdo rri , pa ti thene,
mezi pres te te takoj,
do te puth , fort te shterngoj .

Ne preherin tend , koken ta ve,
dhe pse joo, do ri te fle ,
aroma jote , me pelqen ,
me jep force , dhe ja vlen.

8 Marsin ta gezosh,
per cdo dite , u lumturofsh,
ta kam thene ,dhe ta them sot,
je nena...me e mira ne bote.

PËR TY ADI...

Te pashe mbreme ,ne ender,

nuk e di si ,

here me belbezoje ,

here me thoshe fli.

Fytyren , dhe syte ,

qarte, sti shihja dot,

dhe pse ne gjume,

ne faqet , shkisnin lot.

I gjate i bukur,

trupi si lastar

ashtu mu shfaq ti,

u bene vite ,pa pare .

Zoti , te deshte shume,

rehat nuk te la ,

eja ti mor djale ,

prane meje te tha.

Do te kujtojme me mall,

sa shume nostalgji,

zoti te deshte shume,

harovei ,qe ishe i ri.

(Die ishte dita perkujtimore e Adit , kushuririt , qe ishte vella per ne.U prehsh ne paqe Adi.)